|
ONDERDELEN Uit de geschiedenis |
| |
Arron, Henck
Behr, Bram
Benjamins, H. D.
Bos Veschuur, Wim
Asch van Wijck
Barnet Lyon
Bartelink, Egbert
Basseliers, J
Beck, Siegfried
Biswamitre, C
Blijd, Cornelis
Boni
Bray, Théodore
Bromet, M
Bruma, Eddy
Buiskool, J
Cappelle, H. van
Cateau van Rosevelt
Chin A Foeng, J
Cojo (slaaf en held)
Combe, Nicolaes
Crijnssen, Abraham
Currie, Archibald
Dahlberg, Johan
Dobru, R
Doedel, Louis
Doelwijt, Thea
Donders, Petrus
Doth, Rudolf
Duplessis, Suzanne
Ensberg, Emile
Ferrier, Johan
Findlay, David
Flu, Paul
Focke, Hendrik
Frederici, Juriaen
Getrouw, Rudolf
Geijskes, Dirk
Gongrijp, Justus
Gravenberch, Adolf
Hartsinck, Jan
Hatterman, Nola
Heinsius, Johannes
Helman, Albert
Helstone, Johannes
Hering, Christiaan
Herskovits, M
Hijlaard, Marius
Huiswoud, Otto
Kals, Johannes
Kappel, Rudie
Kappler, August
Karamat Ali, A
Kersten, Christoph
Kernkamp, W
Kiban, Robert
Kielstra, Johannes
Killinger, F
King, Johannes
Klas, Jozef
Kodjo
Koenders, Julius
Kom, Anton de
Lachmon, Jagernath
Lammens, Adriaan
Lefroy, C
Legéne, Peter
Lewenstein, M
Lichtenberg, P
Lier, Rudolf
Lier, Willem
Lim A Po, Frederik
Matzeliger, Jan
Mauricius, Jan
Mentor
Miranda, de J
Mitrasing, Frits
Morpurgo, A
Muller, J
Nassy, D
Nepveu, Jan
Ojeda, Alonso
Ommeren, van Ha
Ommeren, van He
Oudschans Dentz
Penard
Pengel, Johan
Pinas, Johan
Present
Polanen, Esseline
Pos, Hugo
Rahman Khan
Redmond, J. Sophie
Rellum, Eugene
Rier, Carel
Rikken, Francois
Roos, Paul
Rooy, de René
Rustwijk, George
Saavedra, Dario
Samson, Philip
Samuels, Jacques
Savornin Lohman
Schouten, Gerrit
Schouten, Hendrik
Schouten-Elsenhout
Schumann, Christian
Shrimisier, B
Shrimisier, H
Simons, R. David
Slagveer, Jozef
Sommelsdijck
Telting, Andre
Quassi
| | |
| |
Onderwerpen Bekende personen |
| |
| SURINAME AFDELINGEN - Bekende personen - - Uit de geschiedenis
terug
PENGEL, Johan Adolf
Johan Adolf Pengel, van Afro-Surinaamse afkomst, geboren in Paramaribo op 20 januari 1916 en gestorven op 5 juni 1970 was een uitstekend politicus, die zijn loopbaan begon op de griffie van de rechtbank in Paramaribo, de politiek in ging en kwam in 1949 voor de Nationale Partij Suriname (NPS) in de Staten van Suriname.
Als leider van het Surinaams werknemersvakverbond en als fractieleider ( sinds 1962 ook voorzitter ) van de NPS
ontwikkelde Pengel zich tot de meest invloedrijke politicus van Suriname, in die tijd.
Zo werkte hij mee aan de totstandkoming van het Statuut (1954). In 1958 werd hij benoemd tot kabinetsformateur.
Van 1963 tot 1969 was Pengel
premier.
Pengel heeft veel gedaan voor voor het Surinaamse volk.
Als volksjongen werkte hij zich op binnen de NPS tot voorzitter van deze partij. Hierbij ondervond hij veel tegenstand van de toenmalige partijleiding, die bestond uit de betere klasse.
Hij was de eerste politicus, die eisen stelde aan het voormalige koloniale bewind. Ook gaf hij de Surinamer een gevoel van waardigheid.
Suriname, hoewel niet onafhankelijk, werd door zijn handelen toch een volledige gesprekspartner van Nederland.
Samen met Lachmon, de voorzitter van de VHP, de grootste hindoestaanse partij, voerde hij een verbroederingspolitiek, die beide bevolkingsgroepen begrip voor elkaar leerden.
|
|
Hij heeft tevens veel voor de infrastructuur van ons land gedaan. Onder zijn regering maakte Suriname een bloei periode door. Wegen werden aangelegd en bestaande infrastructuur werd verbeterd.
Er werden nieuwe ziekenhuizen gebouwd. ( Academisch ziekenhuis en het Diakonessenhuis )
Pengel, die als Minister President, steeds onafhankelijk van de Nederlandse regering de buitenlandse aangelegenheden wilde regelen, richtte een Bureau van Buitenlandse Betrekkingen op onder het ministerie van Algemene Zaken en maakte op grote schaal reizen om te onderhandelen over buitenlandse hulp van de EEG, de Bondsrepubliek Duitsland en de Verenigde Staten.
De Nederlandse machthebbers zagen Pengel steeds meer als een bedreiging. Door middel van georganiseerde stakingen,
voornamelijk door de Leraren, ( in deze sector waren veel uitgezonden Nederlanders werkzaam, vooral het hoger onderwijs ) werd Pengel 1969 ten val gebracht.
Standbeeld van de grote politicus en zoon van Suriname op het Onafhankelijkheidsplein.
De regering van Pengel had in 1969 last van meningsverschillen in de Geologisch Mijnbouwkundige Dienst en
van de eisen van onderwijzers om uitkering van de loonsverhogingen die hun in januari 1966 beloofd waren.
De financiële restricties die de Surinaamse regering door de Nederlanders waren opgelegd, maakten het
onmogelijk voor Pengel hun eisen in te willigen en deze laatste kwestie leidde tot het ontslag van het
kabinet-Pengel in februari 1969.
|
naar boven
Ontwerp © Webteam Suriname - Afdeling Suriname - Zwartenhovenbrugstraat - Paramaribo - Last update:
|
|
|
| | |